আৰ্হি প্ৰশ্ন

(ক) অতি চমু প্ৰশ্ন (প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰ মূল্যাংক- ১)

১। আনন্দৰাম বৰুৱাৰ ক’ত জন্ম হৈছিল?
উত্তৰঃ আনন্দৰাম বৰুৱাৰ জন্ম হৈছিল উত্তৰ গুৱাহাটীৰ ৰজাদুৱাৰত ।

২। ভাৰতত শিক্ষা শেষ কৰি আনন্দৰাম বৰুৱা ক’লৈ গৈছিল?
উত্তৰঃ ভাৰতত শিক্ষা শেষ কৰি আনন্দৰাম বৰুৱা ইউৰোপলৈ গৈছিল ।

৩। আনন্দৰাম বৰুৱাই কোনখন গ্ৰন্থত কামৰূপৰ ভাওনাৰ কথা উল্লেখ কৰিছে?
উত্তৰঃ আনন্দৰাম বৰুৱাই তেওঁৰ ‘মহাবীৰ চৰিত’ গ্ৰন্থৰ সংস্কৃত ব্যাখ্যাত কামৰূপৰ ভাওনাৰ কথা উল্লেখ কৰিছে ।

৪। আনন্দৰাম বৰুৱাৰ কাম আৰু সংকল্প দেখি বিস্ময়াভিভূত হোৱা এজন বিদেশী পণ্ডিতৰ নাম লিখা।
উত্তৰঃ আনন্দৰাম বৰুৱাৰ কাম আৰু সংকল্প দেখি বিস্ময়াভিভূত হোৱা বিদেশী পণ্ডিতজনৰ নাম আছিল মেক্স মূলাৰ ।

৫। আনন্দৰাম বৰুৱাৰ জীৱনৰ মূলমন্ত্র কি আছিল?
উত্তৰঃ আনন্দৰাম বৰুৱাৰ জীৱনৰ মূলমন্ত্র আছিল কৰ্ম আৰু সাধনা ।

(খ) চমু প্রশ্ন। (প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰ মূল্যাংক ২ অথবা ৩)

১। আনন্দৰাম বৰুৱাৰ কোনবোৰ গুণ সদায় অনুকৰণ কৰিবলগীয়া?
উত্তৰঃ আনন্দৰাম বৰুৱাৰ জ্ঞানৰ প্ৰতি থকা একাগ্রতা, কৰ্মস্পৃহা, আৰু দেশৰ প্ৰতি থকা গভীৰ প্ৰেমৰ গুণ সদায় অনুকৰণ কৰিবলগীয়া । তেওঁৰ কৰ্ম আৰু সাধনাই আনকো দেশৰ উন্নতি পথত আগুৱাই যাবলৈ ইংগিত দিছিল ।

২। আনন্দৰাম বৰুৱাৰ সময়ত ভাৰতীয় মানুহে ইউৰোপলৈ যাবলৈ কিয় সাহস কৰা নাছিল?
উত্তৰঃ আনন্দৰাম বৰুৱাৰ সময়ত ভাৰতীয় মানুহে ইউৰোপলৈ যাবলৈ সাহস কৰা নাছিল কাৰণ পথ আছিল দুৰ্গম । ইয়াৰ উপৰিও, ইউৰোপলৈ গ’লে জাতি যোৱাৰ ভয় ভাৰতীয়সকলৰ মনত সম্পূৰ্ণৰূপে আছিল । সেই সময়ত ইউৰোপলৈ যোৱা লোকৰ সংখ্যা অতি কম আছিল ।

৩। কেনেধৰণে নিজৰ পৰিচয় দি আনন্দৰাম বৰুৱাই সন্তোষ লাভ কৰিছিল?
উত্তৰঃ সংস্কৃতৰ সুবৃহৎ গ্ৰন্থ লিখিবলৈ বহোঁতে আনন্দৰাম বৰুৱাই নিজৰ পৰিচয় দিছিল যে তেওঁ দুৰ্লভেশ্বৰী আৰু গৰ্গৰামৰ পুত্ৰ, আৰু পৰশুৰাম আৰু জানকীৰামৰ ভ্ৰাতৃ । এনেদৰে নিজৰ পৰিচয় দি তেওঁ পিতৃ-মাতৃ আৰু ভাই-ভনীৰ প্ৰতি থকা ভক্তি আৰু কৃতজ্ঞতা প্ৰকাশ কৰি সন্তোষ লাভ কৰিছিল ।

৪। ‘আনন্দৰামৰ নিজ দেশৰ প্ৰতি ভক্তিও কম নাছিল’ বুজাই লিখা।
উত্তৰঃ আনন্দৰাম বৰুৱাৰ নিজ দেশৰ প্ৰতি গভীৰ ভক্তি আছিল। তেওঁ নিজকে ‘প্ৰাগজ্যোতিষপুৰ সম্ভৱম্’ বুলি বিশেষ গৌৰৱ অনুভৱ কৰিছিল । তেওঁৰ প্ৰকাশিত গ্ৰন্থসমূহত য’তেই সুবিধা পাইছিল, ত’তেই প্ৰাগজ্যোতিষপুৰ আৰু কামৰূপৰ কথা উল্লেখ কৰি স্বদেশপ্ৰেমৰ পৰিচয় দিছিল ।

৫। কি কি কথাৰ বাবে আনন্দৰাম বৰুৱা পূজ্য হৈ থাকিব?
উত্তৰঃ আনন্দৰাম বৰুৱা তেওঁৰ মূল্যৱান সংস্কৃতৰ গ্ৰন্থসমূহৰ বাবে সদায় পূজ্য হৈ থাকিব । ইয়াৰ উপৰিও, তেওঁৰ জীৱনত দেখুৱাই যোৱা সকলো আদৰ্শ সদায় অনুকৰণীয় । তেওঁ নিজ প্ৰতিভাৰে অসমীয়াৰ সন্মান বঢ়াইছিল আৰু আন অসমীয়াক দেশৰ উন্নতিৰ পথ দেখুৱাইছিল। এয়ে দেশৰ প্ৰতি তেওঁৰ মহৎ দান। এই কাৰণেই তেওঁ আমাৰ পূজনীয় হৈ থাকিব ।

(গ) দীঘল প্রশ্ন। (প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰ মূল্যাংক ৪ অথবা ৫)

১। মহাপুৰুষৰ পদাংক অনুসৰণ কৰি মানুহে কেনেদৰে নিজক পৰিচালিত কৰিব পাৰে? ‘আনন্দৰাম বৰুৱা’ পাঠটিৰ আধাৰত বুজাই লিখা।
উত্তৰঃ ‘আনন্দৰাম বৰুৱা’ পাঠটিৰ মতে, মহাপুৰুষৰ পদাংক অনুসৰণ কৰি মানুহে নিজৰ জীৱন উন্নতিৰ পথত পৰিচালিত কৰিব পাৰে । আনন্দৰাম বৰুৱাৰ জীৱনৰ পৰা আমি এই গুণবোৰ শিকিব পাৰোঁ। তেওঁৰ নিৰন্তৰ জ্ঞানৰ পিয়াহ আৰু কৰ্মস্পৃহা সকলোৰে বাবে এক মহান আদৰ্শ । তেওঁ জীৱনৰ মাধুৰী লাভ কৰিছিল আৰু নিজৰ জন্মদাতা, জ্ঞাতি-কুটুম আৰু দেশৰ প্ৰতি কৃতজ্ঞ আছিল । তেওঁৰ দৰে একাগ্ৰতা আৰু অধ্যৱসায়েৰে নিজৰ কৰ্মত লিপ্ত থাকিলে যিকোনো ব্যক্তিয়ে সফলতা লাভ কৰিব পাৰে । এইবোৰ আদৰ্শ অনুসৰণ কৰি আমি নিজৰ মন আৰু জীৱনৰ উৎকৰ্ষ সাধন কৰিব পাৰোঁ ।

২। একাগ্রতা গুণে আনন্দৰাম বৰুৱাক কেনেধৰণে সহায় কৰিছিল?
উত্তৰঃ একাগ্রতা গুণে আনন্দৰাম বৰুৱাক তেওঁৰ জীৱনৰ প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে সহায় কৰিছিল। এই গুণৰ বাবেই তেওঁ অসাধাৰণ জ্ঞানী আৰু কৰ্মী হ’ব পাৰিছিল । এই গুণেই তেওঁক সাহ আৰু শক্তি দিছিল । ল’ৰাকালতে ভাওনা আদি অভিনয় উৎসৱত যেনে একমনা আছিল, লিখা-পঢ়াৰ ক্ষেত্ৰতো একেই আছিল । সেয়েহে তেওঁ গোটেই ‘অমৰকোষ’খন ল’ৰাকালতে কণ্ঠস্থ কৰিব পাৰিছিল । তেওঁ কৰ্মত ইমান একনিষ্ঠ আছিল যে তেওঁ চিৰকুমাৰ ব্ৰত অৱলম্বন কৰিছিল । এনে একাগ্রতাৰ বাবেই তেওঁ জ্ঞান লাভৰ বাবে সুদূৰ ইউৰোপলৈ যাবলৈও সাহস পাইছিল ।

৩। প্রসংগ সংগতি দর্শাই ব্যাখ্যা কৰা- ‘কর্মই জীৱন আৰু কৰ্মহীনতাই প্রকৃত মৃত্যুস্বৰূপ’।
উত্তৰঃ এই উক্তিটোৰ দ্বাৰা লেখকে আনন্দৰাম বৰুৱাৰ জীৱনৰ মূলমন্ত্রৰ বিষয়ে ব্যাখ্যা কৰিছে। আনন্দৰাম বৰুৱা এগৰাকী অসাধাৰণ কৰ্মী আছিল আৰু তেওঁৰ জীৱনৰ মূলমন্ত্ৰ আছিল কৰ্ম । তেওঁৰ বাবে জীৱনৰ সাৰ্থকতা কৰ্মতহে নিহিত আছিল, আৰু কৰ্ম অবিহনে জীৱনৰ কোনো মূল্য নাছিল। তেওঁ কেৱল কামৰ বাবে কাম কৰিছিল, কোনো প্ৰশংসা বা সন্মান বিচাৰি নাছিল । তেওঁৰ এই কৰ্মস্পৃহা ইমান শক্তিশালী আছিল যে তেওঁ অতি কম বয়সৰ ভিতৰতে বহু উচ্চ শ্ৰেণীৰ গ্ৰন্থ ৰচনা কৰি প্ৰকাশ কৰিছিল । তেওঁৰ এই কৰ্ম-সাধনা দেখি জগত বিখ্যাত পণ্ডিত মেক্স মূলাৰৰ দৰে লোকেও আচৰিত হৈছিল । সেয়েহে, কৰ্ম অবিহনে জীৱন মূল্যহীন আৰু মৃত্যুস্বৰূপ।

৪। আনন্দৰাম বৰুৱাৰ মহৎ আদৰ্শৰাজি আমি কেনেদৰে গ্ৰহণ কৰিব পাৰোঁ বুজাই লিখা।
উত্তৰঃ আনন্দৰাম বৰুৱাৰ মহৎ আদৰ্শৰাজি আমি কেইবাটাও উপায়েৰে গ্ৰহণ কৰিব পাৰোঁ । তেওঁৰ জীৱনৰ বিষয়ে আলোচনা কৰি, আমি তেওঁৰ কৰ্মৰ প্ৰতি থকা একাগ্ৰতা আৰু জ্ঞান লাভৰ প্ৰতি থকা পিয়াহৰ বিষয়ে জানিব পাৰোঁ। তেওঁৰ দৰে আমিও জীৱনৰ প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে একাগ্ৰ হৈ আগুৱাই যাব লাগে। তেওঁৰ স্মৃতি মন্দিৰ স্থাপন কৰি, তেওঁৰ নামেৰে গ্ৰন্থাদি ৰচনা কৰি, আৰু তেওঁৰ নামেৰে অনুসন্ধান সমিতি আদিৰ সূত্ৰপাত কৰি আমি তেওঁৰ আদৰ্শৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধা জনাব পাৰোঁ । এনেদৰে তেওঁৰ আদৰ্শ আমাৰ নিজ মনোবৃত্তি আৰু শিক্ষা সাধনাৰ পৰিচয় দিব পাৰে ।

৫। প্রাচ্য আৰু পাশ্চাত্যৰ সমন্বয় সাধনত আনন্দৰাম বৰুৱাই কেনে অৱদান আগবঢ়াই গৈছে, বুজাই লিখা।
উত্তৰঃ আনন্দৰাম বৰুৱা প্রাচ্য আৰু পাশ্চাত্যৰ সমন্বয় সাধক আছিল । তেওঁ জ্ঞান লাভৰ বাবে সুদূৰ ইউৰোপলৈ গৈছিল আৰু নিজৰ প্ৰতিভাৰে সংস্কৃত সাহিত্যৰ আলোচনা কৰিছিল । তেওঁ ইংৰাজী ভাষাত সংস্কৃত সাহিত্যৰ ওপৰত লিখা আলোচনাবোৰ বিদেশৰ বিদ্বৎ সমাজতো সমাদৃত হৈছিল । তেওঁ পাশ্চাত্যৰ লোকসকলক প্রাচ্যৰ জ্ঞানৰ বিষয়ে জানিবলৈ সুবিধা দিছিল । তেওঁৰ কামে ভাৰতীয় আদৰ্শক পাশ্চাত্যত জনপ্ৰিয় কৰি তুলিছিল । তেওঁৰ এই কৰ্মৰ বাবেই তেওঁ প্রাচ্য আৰু পাশ্চাত্যৰ ভাৰত সন্মিলনত এক অতি উচ্চ স্থান লাভ কৰিছিল ।