আৰ্হি প্ৰশ্ন

(ক) অতি চমু প্ৰশ্ন (প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰ মূল্যাংক- ১)

১। ‘মোৰ মাতৃমুখ দর্শন’ শীর্ষক পাঠটো ক’ৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰা হৈছে?
উত্তৰ: ‘মোৰ মাতৃমুখ দর্শন’ শীর্ষক পাঠটো ড° নগেন শইকীয়া সম্পাদিত বেজবৰুৱা ৰচনাৱলী (প্ৰথম খণ্ড)ৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰা হৈছে।

২। সম্বলপুৰ ভাৰতৰ কোনখন ৰাজ্যত অৱস্থিত?
উত্তৰ: সম্বলপুৰ ভাৰতৰ উৰিষ্যা ৰাজ্যত অৱস্থিত।

৩। বেজবৰুৱাই ‘মাতৃমুখ’ দৰ্শনৰ বাবে ক’ৰ পৰা ক’লৈ যাত্ৰা কৰিছিল?
উত্তৰ: বেজবৰুৱাই ‘মাতৃমুখ’ দৰ্শনৰ বাবে সম্বলপুৰৰ পৰা অসমলৈ যাত্ৰা কৰিছিল।

৪। ১৯৩০ চনৰ ১৯ ছেপ্টেম্বৰত সম্বলপুৰৰ পৰা অসমলৈ যাত্ৰা কৰোঁতে বেজবৰুৱাৰ সংগী কোন আছিল?
উত্তৰ: ১৯৩০ চনৰ ১৯ ছেপ্টেম্বৰত সম্বলপুৰৰ পৰা অসমলৈ যাত্ৰা কৰোঁতে বেজবৰুৱাৰ সংগী আছিল তেওঁৰ সহধর্মিণী আৰু সৰুটি কন্যা।

৫। লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা ৰচিত এখন ধেমেলীয়া নাটকৰ নাম লিখা।
উত্তৰ: লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা ৰচিত এখন ধেমেলীয়া নাটকৰ নাম হ’ল– লিতিকাই।

(খ) চমু প্রশ্ন (প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰ মূল্যাংক ২ অথবা ৩)

১। ‘মোৰ মাতৃমুখ দর্শন’ শীর্ষক পাঠটিৰ নামকৰণৰ তাৎপর্য বিশ্লেষণ কৰা।
উত্তৰ: ‘মোৰ মাতৃমুখ দর্শন’ শীৰ্ষক পাঠটিৰ নামকৰণৰ গভীৰ তাৎপৰ্য আছে। ইয়াত ‘মাতৃমুখ’ শব্দটোৱে কেৱল লেখকৰ নিজৰ মাতৃক বুজোৱা নাই, বৰং তেওঁৰ জন্মভূমি অসমকো বুজাইছে। যিদৰে এজন ব্যক্তিয়ে নিজৰ মাতৃৰ মুখ দেখি শান্তি লাভ কৰে, সেইদৰে বেজবৰুৱাই নিজৰ জন্মভূমি অসমলৈ উভতি আহি একেই অনুভৱ কৰিছিল। এই নামকৰণে জন্মভূমিৰ প্ৰতি থকা লেখকৰ গভীৰ আবেগিক সম্পৰ্কক প্ৰকাশ কৰিছে।

২। ‘মোৰ মাতৃমুখ দর্শন’ শীর্ষকটিত ‘মাতৃ’ শব্দৰে কি বুজোৱা হৈছে? কিমান বছৰ পিছত লেখকৰ ‘মাতৃমুখ’ দর্শন হৈছিল?
উত্তৰ: ‘মোৰ মাতৃমুখ দর্শন’ শীৰ্ষকটিত ‘মাতৃ’ শব্দৰে লেখকৰ জন্মভূমি অসমক বুজোৱা হৈছে। তেওঁৰ ডেৰকুৰি বা দুকুৰি বছৰৰ পিছত ‘মাতৃমুখ’ দৰ্শন হৈছিল।

৩। লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাক কটন কলেজৰ ছাত্ৰসকলে কিদৰে অভিনন্দন জনাইছিল?
উত্তৰ: লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাক কটন কলেজৰ ছাত্ৰসকলে এক সভা পাতি অভিনন্দন জনাইছিল। সেই সভাত তেওঁলোকৰ কিছুমানে ইংৰাজী আৰু অসমীয়া ভাষাত বক্তৃতা দিছিল, কিছুমানে সুললিত কণ্ঠেৰে সংগীত পৰিৱেশন কৰিছিল, আৰু আন কিছুমানে হাস্যৰসপূৰ্ণ বিয়াহ গাই তেওঁলোকক আনন্দ দিছিল।

৪। ‘মোৰ মাতৃমুখ দৰ্শন’ৰ লেখকে উল্লেখ কৰা ‘মাজিউ’ আৰু ‘জ্ঞান’ কোন আছিল?
উত্তৰ: ‘মোৰ মাতৃমুখ দর্শন’ৰ লেখকে উল্লেখ কৰা ‘মাজিউ’ আছিল সুকবি, চাহ খেতিয়ক আৰু সদাগৰ শ্ৰীযুত চন্দ্ৰকুমাৰ আগৰৱালা ডাঙৰীয়া। ‘জ্ঞান’ আছিল আর্ল ল’ কলেজৰ অধ্যক্ষ মিষ্টাৰ জে. বৰুৱা বেৰিষ্টাৰ এট-ল’।

৫। লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাৰ গুৱাহাটীক ভাল লগাৰ তিনিটা কাৰণ উল্লেখ কৰা।
উত্তৰ: লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাৰ গুৱাহাটীক ভাল লগাৰ তিনিটা কাৰণ আছিল: (১) প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য, (২) ঐতিহাসিক উৎকর্ষ, আৰু (৩) প্ৰাচীন জ্ঞান-গৌৰৱৰ গৰিমা। এই সকলোবোৰ কাৰণে তেওঁৰ মনত গুৱাহাটীৰ প্ৰতি এক বিশেষ প্ৰভাৱ পৰিছিল।

(গ) দীঘল প্রশ্ন (প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰ মূল্যাংক ৪ অথবা ৫)

১। ‘মোৰ মাতৃমুখ দৰ্শন’ পাঠটিৰ আধাৰত লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাই সম্বলপুৰৰ পৰা গুৱাহাটীলৈ কৰা ৰে’লযাত্ৰাৰ চমু বিৱৰণ আগবঢ়োৱা।
উত্তৰ: লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাই পত্নী আৰু সৰু কন্যাক লৈ ১৯৩০ চনৰ ১৯ ছেপ্টেম্বৰত সম্বলপুৰৰ পৰা যাত্ৰা আৰম্ভ কৰে। তেওঁলোকৰ কলিকতালৈ যোৱা মেইল গাড়ীখন পলম হোৱাত তেওঁলোকে সেইখন হেৰুৱায়। নিৰুপায় হৈ তেওঁলোকে পলমকৈ চলা এখন পেছেঞ্জাৰ গাড়ীত উঠে। খাদ্য লগত নিনিয়াৰ বাবে আৰু গাড়ীত খোৱাৰ ব্যৱস্থা নথকাত তেওঁলোকে অনাহাৰ আৰু কষ্টত দিনটো কটাইছিল। অৱশেষত, তেওঁ বিশ তাৰিখৰ ৰাতি আঠ বজাত কলিকতাত উপস্থিত হয়। পিছদিনা শিয়ালদহ ষ্টেচনৰ পৰা গুৱাহাটীলৈ যাত্ৰা কৰি বাইশ তাৰিখে তেওঁ গোৱাহাটীত উপস্থিত হয়।

২। ‘মোৰ মাতৃমুখ দর্শন’ পাঠটিত লেখকে উল্লেখ কৰা মহাদেৱৰ কৃষি-কৰ্মৰ কাহিনীটো তোমাৰ নিজৰ ভাষাত লিখা।
উত্তৰ: এদিনাখন পাৰ্বতীয়ে মহাদেৱক অভিযোগ কৰে যে তেওঁ কাম-কাজ নকৰে। তেওঁ কয় যে তেওঁলোকৰ বৃষভটো সুস্থ হৈ ঘৰত আছে, অথচ মহাদেৱে হাল বাই খেতি কৰি ধান আজিব পৰা নাই। এই ককৰ্থনা শুনি মহাদেৱে খেতি কৰিবলৈ দৃঢ় সংকল্প লয়। তেওঁ ইমান মনপুতি কামত লাগে যে তেওঁ খোৱা-শোৱা পাহৰি ঘৰলৈ ঘূৰি অহাৰ কথা পাহৰি যায়। তেওঁক ঘূৰাই আনিবলৈ পাৰ্বতীয়ে বহুতো অনুচৰ পঠায় কিন্তু ব্যৰ্থ হয়। শেষত, তেওঁ মহ, ডাঁহ আৰু চেৰেপাৰ সৃষ্টি কৰি মহাদেৱক আমনি কৰিবলৈ পঠিয়াই দিয়ে।

৩। ‘হাহা হুহু’ কোন আছিল? এওঁলোকক কোনে কি কাৰণে সৃষ্টি কৰিছিল বুজাই লিখা।
উত্তৰ: ‘হাহা হুহু’ আছিল মহাদেৱৰ পত্নী পাৰ্বতীৰ দুজন মানসপুত্ৰ। মহাদেৱে খেতি কৰিবলৈ গৈ ঘৰলৈ ঘূৰি নহাত পাৰ্বতী চিন্তিত হৈ পৰিছিল। তেওঁ মহাদেৱক আমনি কৰি ঘূৰাই আনিবলৈ মহ, ডাঁহ, চেৰেপা আদিৰ সৃষ্টি কৰি পঠোৱাৰ পিছত শেষত হাহা হুহুকো সৃষ্টি কৰিছিল। লেখকে নিজৰ জী-জোঁৱাইৰ অনবৰত অনুৰোধক পাৰ্বতীৰ সৃষ্টিৰ সৈতে তুলনা কৰি নিজৰ ডিব্ৰুগড় যাত্ৰাৰ কাৰণ ব্যাখ্যা কৰিছে।

৪। ‘ডিবৰুগড়ত গোটাচেৰেক কথাই মোক বৰ সন্তোষ দিছিল।’ ডিবৰুগড়ত কোনবোৰ কথাই বেজবৰুৱাক সন্তোষ দিছিল, বুজাই লিখা।
উত্তৰ: ডিব্ৰুগড়ত কেইবাটাও কথাই বেজবৰুৱাক সন্তোষ দিছিল। প্ৰথমতে, তেওঁ ডিব্ৰুগড়ৰ অসমীয়া নাৰীসকলৰ উন্নতি দেখি আনন্দিত হৈছিল। তেওঁলোকে শিক্ষা আৰু ৰাজহুৱা কামত আগৰণুৱা হৈছিল। দ্বিতীয়তে, তেওঁ ডিব্ৰুগড়ৰ ডেকাসকলৰ নাট্যকলাত আশাতীত উন্নতি দেখি হর্ষ অনুভৱ কৰিছিল। তেওঁলোকে মঞ্চত গীত-মাত, অভিনয় আৰু নৃত্য আদি সুন্দৰভাৱে প্ৰদৰ্শন কৰিছিল। এই দুই কথাই বেজবৰুৱাৰ মনত প্ৰভাৱ পেলাইছিল।

৫। লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাৰ মতে বিদেশী নাটকৰ অসমীয়া অনুবাদ কেনে হোৱা উচিত, বুজাই লিখা।
উত্তৰ: লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাৰ মতে, বিদেশী নাটকৰ অসমীয়া অনুবাদ অতি সাৱধানতাৰে কৰা উচিত। তেওঁ বিদেশী নাটক সম্পূৰ্ণৰূপে বৰ্জন কৰিবলৈ কোৱা নাছিল, কিন্তু সেই অনুবাদবোৰ ‘নিভাঁজ অসমীয়া’ হোৱাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিছিল। তেওঁৰ মতে, ভাল বিদেশী নাটকৰ উৎকৃষ্ট ভাব-সম্পদেৰে অসমীয়া সাহিত্যৰ সৌন্দৰ্য বঢ়াব পাৰি, কিন্তু সেইবোৰক ‘বাৰেবঙলুৱা অসমীয়া’ নকৰি ‘আচল অসমীয়া’ কৰি তুলিব লাগে। তেওঁ শ্বেক্সপীয়েৰৰ ‘ভ্ৰমৰংগ’ৰ উদাহৰণ দিছিল, যিটো সম্পূৰ্ণৰূপে অসমীয়া হৈ সৰ্বসাধাৰণৰ মন হৰণ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল।