১। মৰাণসকলৰ নৃগোষ্ঠীয় পৰিচয় সম্পৰ্কে তিনিটা বাক্যত লিখা।
উত্তৰ: মৰাণসকল অসমৰ এক অতি প্রাচীন কিৰাত-মঙ্গোলীয় মূলৰ জনগোষ্ঠী। তেওঁলোকক বৃহৎ কিৰাট মঙ্গোলীয় গোষ্ঠীৰ এক অন্যতম জনজাতীয় গোট হিচাপে চিহ্নিত কৰা হৈছে। তেওঁলোকক বড়োমূলীয় লোক বুলিও গণ্য কৰা হয়।

২। অসম আৰু অৰুণাচলৰ কোনকেইখন জিলাত মৰাণসকলৰ বসতি বেছি?
উত্তৰ: মৰাণসকলৰ বসতি তিনিচুকীয়া জিলা, ডিব্ৰুগড় জিলা আৰু অৰুণাচলৰ নামচাই আৰু চাংলাং জিলাত সংখ্যাধিকভাৱে আছে।

৩। বুৰঞ্জীত উল্লেখ থকা বাৰঘৰ কছাৰীৰ নাম লিখা।
উত্তৰ: বুৰঞ্জীত উল্লেখ থকা বাৰঘৰ কছাৰীৰ নাম হ’ল: দমচয় (ডিমাছা), ইনটুহজয় (হোজাই), বিহদয় (বড়ো), জুহল-লুইৱা (লালুং বা তিৱা), বাদু সোনলয় (সোনোৱাল), ইনটু মিনখয় (মৰাণ), দিউনয় (দেউৰী), ইনটু-মেচয় (মেছ), কুচুবয় (কোচ), ইনটু-গাৰোৱ (গাৰো), ৰাভা কিৰাটয় (ৰাভা) আৰু বাদু হজয় (হাজং)।

৪। মৰাণ ভাষাৰ দহোটা শব্দ লিখা।
উত্তৰ: মৰাণ ভাষাৰ দহোটা শব্দ হ’ল: দি (পানী), সিম (নিমখ), মাই (ধান), মাইৰুম (চাউল), মিয়াম (ভাত), মহন (মাংস), চান (সূর্য), দান (চন্দ্র), হাটাৰাই (তৰাবোৰ), আৰু মকুহাং (বৰষুণ)।

৫। মৰাণসকলৰ ঐতিহাসিক যুগৰ ৰাজ্যখনৰ চাৰিসীমা উল্লেখ কৰা।
উত্তৰ: মৰাণসকলৰ ঐতিহাসিক যুগৰ ৰাজ্যখনৰ সীমা আছিল উত্তৰে বুঢ়ীদিহিং, দক্ষিণে দিচাং, পূৱে চফ্রাই আৰু পশ্চিমে ব্ৰহ্মপুত্ৰ।

৬। মৰাণসকলৰ ঐতিহাসিক যুগৰ অন্তিমজনা ৰজাৰ নাম কি আছিল?
উত্তৰ: মৰাণসকলৰ ঐতিহাসিক যুগৰ অন্তিমজনা ৰজাৰ নাম আছিল বদৌচা বা বদৌছা।

৭। মৰাণসকলে বহাগৰ বিহু কেতিয়া কেনেকৈ পালন কৰে?
উত্তৰ: মৰাণসকলে বহাগৰ প্ৰথম মঙ্গলবাৰে দেৱ-দেৱীৰ পূজা-অৰ্চনা কৰি বিহু নমাইছিল আৰু মঙ্গলবাৰে উৰুকা, বুধবাৰে গৰুবিহু আৰু বৃহস্পতিবাৰে মানুহ বিহু ৰূপে সাত দিন, সাত ৰাতি বিহু মাৰিছিল।

৮। মৰাণসকলৰ দুটা বৃত্তিমূলক, দুটা গুণবাচক, আৰু দুটা স্থানবাচক খেলৰ নাম লিখা?
উত্তৰ: দুটা বৃত্তিমূলক খেল: তেলপৰা তেলেপীয়া আৰু নাও নিৰ্মাণ কৰা নাওশলীয়া। দুটা গুণবাচক খেল: চিকৰি আৰু গনতা। দুটা স্থানবাচক খেল: ডিমাউগুৰীয়া আৰু মাজুলী গঞা।

৯। মৰাণসকলৰ জাতীয় খেতি কি?
উত্তৰ: মৰাণসকলৰ জাতীয় খেতি হ’ল সুমথিৰা বা কমলা টেঙা।

১০। মৰাণসকলৰ ডেকাসকলৰ দলপতিৰ দায়িত্ব কেনে ধৰণৰ?
উত্তৰ: মৰাণসকলৰ ডেকাসকলৰ দলপতিয়ে সমাজ পৰিচালনাত আগভাগ লয়।

১১। ক’ত ক’ত মৰাণসকলৰ দেৱ-দেৱীৰ পূজাৰ শাল আছিল?
উত্তৰ: মৰাণসকলৰ দেৱ-দেৱীৰ পূজাৰ শাল শদিয়াৰ কেঁচাইখাতী থান, তিনিচুকীয়া জিলাৰ মাকুমৰ যজ্ঞোখোৱা, দেওশাল আৰু চৰাইদেউ আদিত আছিল।

চমু টোকা লিখাঃ

(ক) সমন্বয়ৰ জনক কিৰাত শৌর্য বদৌচা
উত্তৰ: বদৌচা আছিল মৰাণসকলৰ ঐতিহাসিক যুগৰ অন্তিমজনা ৰজা। ১২২৮ খ্ৰীষ্টাব্দত চ্যুকাফা অসমলৈ অহাৰ সময়ত বদৌচাৰ অধীনত এখন সমৃদ্ধিশালী মৰাণ ৰাজ্য আছিল। বদৌচাই চ্যুকাফাক মৰাণ ৰাজ্যৰ শাসনভাৰ অৰ্পণ কৰিছিল আৰু ইয়াৰ ফলত মৰাণ ৰাজ্য আহোম ৰাজ্যত চামিল হৈছিল। এই মহৎ কামৰ বাবে বদৌচাক অসমীয়া জাতিৰ ‘পিতামহ’ আখ্যাৰে বিভূষিত কৰিব পাৰি।

(খ) বীৰাঙ্গণা ৰাধা-ৰুকুণী
উত্তৰ: ৰাধা-ৰুকুণী আছিল মোৱামৰীয়া গণবিপ্লৱৰ দুগৰাকী শক্তিশালী নেত্ৰী। তেওঁলোকে নাহৰখোৱা মৰাণৰ দুই পত্নী আছিল। তেওঁলোকে সেই কালত নোহোৱা এক শক্তিশালী যুঁজাৰু নাৰী বাহিনী গঠন কৰিছিল আৰু পুৰুষৰ সাজত ধনু-কাঁড় লৈ ৰণ দিছিল। তেওঁলোকৰ বীৰত্বৰ বাবে ৰাজকীয় বাহিনী বিষমভাৱে পৰাজিত হৈছিল।

(গ) বীৰ সেনাপতি ঝপৰা জগধা
উত্তৰ: ঝপৰা জগধা দশম শতিকাৰ মৰাণ জনজাতিৰ এগৰাকী বীৰ পুৰুষ আৰু সেনাপতি আছিল। তেওঁ বাৰিষা ডিব্ৰু নদী পাৰ হৈ অৰণ্যত মেলি থোৱা হাতী ধৰি ঘৰলৈ আনিব পাৰিছিল। তেওঁৰ গাৰ গঠন আনতকৈ বেলেগ আছিল আৰু তেওঁ একে ঘাপে এডাল চোৱাগছ কাটিব পাৰিছিল। তেওঁৰ মূৰটো ডাঙৰ আৰু চুলিৰে ভৰা বাবে তেওঁক ঝপৰা জগধা বুলিও কোৱা হৈছিল। তেওঁ বিভিন্ন জাতি-উপজাতিক বহুবাৰ পৰাস্ত কৰিছিল।

(ঘ) মোহন শইকীয়া
উত্তৰ: মোহন শইকীয়া আছিল মৰাণসকলৰ আধুনিক কালছোৱাৰ পুৰোধা ব্যক্তি। তেওঁ উচ্চ শিক্ষিত হৈও লাভজনক চাকৰি ত্যাগ কৰি শিক্ষকতাৰ লগতে সমাজসেৱাত ব্ৰতী হৈছিল। তেওঁ ১৯৬৫ চনত ‘অসম মৰাণ সভা’ গঠন কৰিছিল আৰু কানিৰ নিবাৰণ অভিযান আৰম্ভ কৰিছিল। তেওঁ মৰাণসকলক অনুসূচীকৰণ কৰা আৰু ভূমিৰ পট্টা দিয়াৰ দাবী চৰকাৰৰ ওচৰত উত্থাপন কৰিছিল। তেৱেঁই মৰাণ বিহুক পোনপ্ৰথমবাৰৰ বাবে অসমৰ বিভিন্ন মঞ্চত জনপ্ৰিয় কৰিছিল।

(ঙ) ৰাঘৱ মৰাণ
উত্তৰ: ৰাঘৱ মৰাণ আছিল মোৱামৰীয়া গণবিপ্লৱৰ প্ৰধান নেতা। তেওঁৰ সুদক্ষ নেতৃত্বত আহোম ৰাজতন্ত্ৰৰ অন্যায়-অবিচাৰৰ বিৰুদ্ধে এক সর্বাত্মক বিপ্লৱৰ সূচনা হৈছিল। তেওঁৰ মুখৰ পৰা নিৰ্গত হোৱা ‘ৰাইজেই ৰজা’ মহামন্ত্ৰৰে বিপ্লৱ চলিছিল। তেওঁ যুদ্ধবিদ্যাত অপ্ৰশিক্ষিত সাধাৰণ প্ৰজাক লৈ এক বিশাল ৰাজকীয় বাহিনীক পৰাস্ত কৰা এক নজিৰবিহীন ঘটনা আছিল। তেওঁক উদাৰনৈতিক গণতান্ত্রিক চৰিত্ৰৰ পুৰুষ বুলি গণ্য কৰা হয়।

অতিৰিক্ত প্ৰশ্ন আৰু উত্তৰ (Extra Questions and Answers)

চমু উত্তৰৰ প্ৰশ্ন

১। মৰাণসকলৰ জাতীয় পশু কি?
উত্তৰ: মৰাণসকলৰ জাতীয় পশু হ’ল হাতী।

২। মৰাণসকলৰ জাতীয় গছ কি?
উত্তৰ: মৰাণসকলৰ জাতীয় গছ হ’ল হোলুং।

৩। মৰাণ ৰাজ্যৰ অন্তিমজন ৰজাৰ নাম কি আছিল?
উত্তৰ: মৰাণ ৰাজ্যৰ অন্তিমজন ৰজাৰ নাম আছিল বদৌচা বা বদৌছা।

৪। মোহন শইকীয়াই গঠন কৰা অনুষ্ঠানটোৰ নাম কি আছিল?
উত্তৰ: মোহন শইকীয়াই ১৯৬৫ চনত ‘অসম মৰাণ সভা’ গঠন কৰিছিল।

৫। ৰাঘৱ মৰাণৰ দ্বাৰা প্ৰচাৰিত মহামন্ত্ৰটো কি?
উত্তৰ: ৰাঘৱ মৰাণৰ দ্বাৰা প্ৰচাৰিত মহামন্ত্ৰটো হ’ল ‘ৰাইজেই ৰজা’।

৬। ৰাধা-ৰুকুণীৰ স্বামীৰ নাম কি আছিল?
উত্তৰ: ৰাধা-ৰুকুণীৰ স্বামীৰ নাম আছিল নাহৰখোৱা মৰাণ।

৭। ঝপৰা জগধাক কিয় ‘ঝপৰা’ বুলি কোৱা হৈছিল?
উত্তৰ: জগধাৰ মূৰটো বহুত ডাঙৰ আৰু চুলিৰে ভোবোৰা হৈ থকা বাবে মানুহে তেওঁক ঝপৰা বুলি কৈছিল।

৮। মোহন শইকীয়াই সৃষ্টি কৰা মৰাণ বিহুগীতৰ কেছেটটোৰ নাম কি আছিল?
উত্তৰ: তেওঁ সৃষ্টি কৰা মৰাণ বিহুগীতৰ কেছেটটোৰ নাম আছিল ‘হোতৌ-পাতৌ’।

৯। বডোচা আৰু বৰাহী ৰজাৰ পৰামৰ্শক্ৰমে চ্যুকাফাই ক’ত ৰাজধানী পাতিছিল?
উত্তৰ: বডোচা আৰু বৰাহী ৰজা থাকুমথাৰ পৰামৰ্শক্ৰমে চ্যুকাফাই মৰাণ-বৰাহীৰ পবিত্ৰ পূজাৰথলি চৰাইদেউত ৰাজধানী পাতিছিল।

১০। মৰাণসকলৰ দেৱ-দেৱীৰ পূজাৰ শাল ক’ত আছিল?
উত্তৰ: মৰাণসকলৰ দেৱ-দেৱীৰ পূজাৰ শাল শদিয়াৰ কেঁচাইখাতী থান, মাকুমৰ যজ্ঞোখোৱা, দেওশাল আৰু চৰাইদেউ আদিত আছিল।

দীঘল উত্তৰৰ প্ৰশ্ন

১। মৰাণসকলৰ প্ৰব্ৰজনৰ ইতিহাস আৰু নৃগোষ্ঠীয় পৰিচয়ৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা।
উত্তৰ: মৰাণসকল অসমৰ এক অতি প্রাচীন কিৰাত-মঙ্গোলীয় মূলৰ জনগোষ্ঠী। পণ্ডিতসকলৰ মতে তেওঁলোক খ্ৰীষ্ট জন্মৰ বহু শতিকাৰ পূৰ্বৰে পৰা ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাত বসতি কৰি আহিছে। মৰাণসকল বৃহৎ কিৰাট মঙ্গোলীয় গোষ্ঠীৰ এক অংশ আৰু বাৰঘৰ কছাৰীৰ কিংবদন্তীত তেওঁলোকক ‘ইনটু মিনখয়’ বুলি উল্লেখ আছে। তেওঁলোকক বৰ্তমান বড়োমূলীয় লোক বুলিও গণ্য কৰা হয়। অতীতত তেওঁলোকৰ ‘বড়োৰূচী’ নামৰ এটা ভাষা আছিল, যাৰ বহু শব্দ এতিয়াও প্রচলিত আছে আৰু ইয়াৰ বড়ো, ডিমাছা, দেউৰী আদি ভাষাৰ সৈতে মিল আছে।

২। সমন্বয়ৰ জনক বদৌচাৰ চ্যুকাফাৰ সৈতে থকা সম্পৰ্ক আৰু অসম গঢ়াত তেওঁৰ ভূমিকাৰ বিষয়ে লিখা।
উত্তৰ: বদৌচা আছিল ঐতিহাসিক যুগৰ অন্তিমজনা মৰাণ ৰজা। ১২২৮ খ্ৰীষ্টাব্দত চ্যুকাফা অসমলৈ অহাৰ সময়ত বদৌচাৰ অধীনত এক সমৃদ্ধিশালী মৰাণ ৰাজ্য আছিল। বদৌচাই চ্যুকাফাক নিজৰ কন্যা বিয়া দি শহুৰ-জোঁৱাইৰ সম্পৰ্ক গঢ়িছিল। বৃদ্ধ বয়সত তেওঁ জোঁৱায়েক চ্যুকাফাৰ হাতত মৰাণ ৰাজ্যৰ শাসনভাৰ অৰ্পণ কৰিছিল। বদৌচা আৰু বৰাহী ৰজাৰ পৰামৰ্শক্ৰমে চ্যুকাফাই চৰাইদেউত ৰাজধানী পাতি মৰাণ ৰাজ্যক আহোম ৰাজ্য বুলি নামকৰণ কৰিছিল, যি বৰ অসম আৰু অসমীয়া জাতিসত্তা গঢ়াত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ পদক্ষেপ আছিল।

৩। মোহন শইকীয়াৰ সমাজসেৱা আৰু ৰাজনৈতিক জীৱনৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা।
উত্তৰ: মোহন শইকীয়া আছিল এজন শিক্ষিত ব্যক্তি যিয়ে লাভজনক চাকৰি ত্যাগ কৰি শিক্ষকতা আৰু সমাজসেৱাত ব্ৰতী হৈছিল। তেওঁ ১৯৬৫ চনত ‘অসম মৰাণ সভা’ৰ প্ৰতিষ্ঠাপক সম্পাদক আছিল। তেওঁ মৰাণ সমাজক কোঙা কৰি পেলোৱা কানিৰ নিবাৰণ অভিযান চলাইছিল। তেওঁৰ প্ৰচেষ্টাতে মৰাণসকলক বিনা প্রিমিয়ামতে মাটিৰ পট্টা দিয়া, মৰাণ বেল্ট এণ্ড ব্লক গঠন কৰা আদি দাবীসমূহ চৰকাৰৰ ওচৰত দাখিল কৰা হৈছিল। তেৱেঁই মৰাণ বিহুক পোনপ্ৰথমবাৰৰ বাবে অসমৰ মঞ্চত জনপ্ৰিয় কৰিছিল।

৪। বীৰাঙ্গণা ৰাধা-ৰুকুণীৰ মোৱামৰীয়া বিদ্ৰোহত থকা ভূমিকাৰ বিষয়ে লিখা।
উত্তৰ: বীৰাঙ্গণা ৰাধা-ৰুকুণীয়ে মোৱামৰীয়া গণবিপ্লৱত নাৰীশক্তিৰ সবল যোগদানৰ এক বিস্ময়কৰ অধ্যায়ৰ সৃষ্টি কৰিছিল। তেওঁলোক দুয়োগৰাকীয়ে মিলি এক শক্তিশালী যুঁজাৰু নাৰী বাহিনী গঠন কৰিছিল। তেওঁলোকে পুৰুষৰ সাজত ধনু-কাঁড় লৈ ৰণ দিছিল আৰু তেওঁলোকৰ প্ৰবল পৰাক্ৰমত ৰাজকীয় বাহিনী পৰাজিত হৈছিল। তেওঁলোকে ৰজাৰ মানুহক হাবিৰ প্রাকৃতিক সম্পদত অধিকাৰ নাই বুলি কৈ ওভতাই পঠিয়াইছিল। এই দুগৰাকী বীৰাঙ্গণাৰ অজেয় কীৰ্তি পক্ষপাতদুষ্ট ৰাজঘৰীয়া বুৰঞ্জীয়েও ঢাকি ৰাখিব নোৱাৰিলে।

৫। ঝপৰা জগধাৰ বিষয়ে লিখা।
উত্তৰ: ঝপৰা জগধা দশম শতিকাৰ মৰাণ জনজাতিৰ এগৰাকী বীৰ পুৰুষ আৰু সেনাপতি আছিল। তেওঁ ল’ৰাকালিতে বাৰিষা ডিব্ৰু নদী পাৰ হৈ অৰণ্যত হাতী ধৰিব পাৰিছিল। তেওঁৰ গাৰ গঠন আনতকৈ বেলেগ আছিল আৰু তেওঁ একে ঘাপে এডাল চোৱাগছ কাটিব পাৰিছিল। তেওঁৰ নেতৃত্বত এক বিশাল যুঁজাৰু সৈনিক দল গঠন হৈছিল আৰু তেওঁ বিভিন্ন জাতি-উপজাতিক কুৰিবাৰকৈ পৰাস্ত কৰিছিল। তেওঁক ঝপৰা জগধা বুলিও জনা গৈছিল, কাৰণ তেওঁৰ মূৰটো বহুত ডাঙৰ আছিল।

৬। মৰাণসকলৰ পৰম্পৰাগত বিহুৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা।
উত্তৰ: মৰাণসকলৰ প্ৰধান উৎসৱ হ’ল বিহু। তেওঁলোকে বহাগৰ প্ৰথম মঙ্গলবাৰে দেৱ-দেৱীৰ পূজা-অৰ্চনা কৰি বিহু নমাইছিল। তেওঁলোকে সাত দিন, সাত ৰাতি বিহু মাৰিছিল। গছতলৰ বিহু, ৰাতি বিহু, ধৰ্ম হুঁচৰি, বৰমগা আদিয়ে মৰাণ বিহুক সমৃদ্ধ কৰিছে। মৰাণসকলৰ ঢোলৰ আকৃতি, বাদনৰ লয়-তাল, বিহু নৃত্যৰ ভংগিমা আৰু গীতৰ তাল-লহৰ আদিৰ নিজস্ব বৈশিষ্ট্য বিদ্যমান। অতি শেহতীয়াকৈ তেওঁলোকৰ বিহুক ‘মৰাণ বিহু’ নামেৰে জনা যায়।

৭। ৰাঘৱ মৰাণৰ নেতৃত্ব আৰু গণতান্ত্ৰিক আদৰ্শৰ বিষয়ে লিখা।
উত্তৰ: ৰাঘৱ মৰাণ আছিল মোৱামৰীয়া গণবিপ্লৱৰ প্ৰধান নেতা। তেওঁৰ নেতৃত্বত সাধাৰণ কৃষক প্রজাই স্বেচ্ছাচাৰী ৰাজতন্ত্ৰৰ বিৰুদ্ধে বিপ্লৱ কৰিছিল। তেওঁৰ মুখৰ পৰা নিৰ্গত হোৱা ‘ৰাইজেই ৰজা’ মহামন্ত্ৰৰে বিপ্লৱ চলিছিল। তেওঁ ৰাজকীয় বাহিনীক পৰাস্ত কৰিছিল আৰু ৰজা লক্ষী সিংহক বন্দী কৰিও ৰাজকীয় মৰ্যাদা দিছিল। তেওঁ লঘু দোষত দোষীসকলক সামান্য শাস্তি দি ৰেহাই দিছিল আৰু বিচাৰ মুকলি ঠাইত ৰাইজৰ সন্মুখত কৰিছিল। এইবোৰ গুণেই তেওঁক মানৱীয় আৰু গণতান্ত্রিক চৰিত্ৰৰ মহৎ পুৰুষ হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা কৰিছে।

৮। মোহন শইকীয়াৰ সামাজিক আন্দোলনৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা।
উত্তৰ: মোহন শইকীয়াই ১৯৬৫ চনত কেইজনমান শিক্ষিত ব্যক্তিক লগত লৈ ‘অসম মৰাণ সভা’ গঠন কৰিছিল। এই সভাৰ জৰিয়তে তেওঁ মৰাণ সমাজক কোঙা কৰি পেলোৱা কানিৰ নিবাৰণ অভিযান চলাইছিল আৰু গাঁৱে-ভূঞে সজাগতা সভা অনুষ্ঠিত কৰিছিল। তেওঁ মৰাণসকলক অনুসূচীকৰণ কৰা, বিনা প্রিমিয়ামতে মাটিৰ পট্টা দিয়া আৰু মৰাণ বেল্ট এণ্ড ব্লক গঠন কৰাৰ দাবী চৰকাৰৰ ওচৰত উত্থাপন কৰিছিল। তেওঁৰ প্ৰচেষ্টাতে বানবিধ্বস্ত লোকসকলক লৈ তামুলি বনগাঁও প্রতিষ্ঠা হৈছিল।

৯। মৰাণসকলৰ জাতীয় প্ৰতীকসমূহৰ বিষয়ে লিখা।
উত্তৰ: মৰাণসকলৰ জাতীয় খেতি হ’ল সুমথিৰা বা কমলা টেঙা। তেওঁলোকৰ জাতীয় পশু হাতী আৰু জাতীয় গছ হোলুং।

১০। মৰাণসকলৰ খেল-বংশৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা।
উত্তৰ: মৰাণসকলৰ মাজত বিভিন্ন খেল-বংশ আছে, যিবোৰ বৃত্তিসূচক, স্থানবাচক আৰু গুণবাচক। উদাহৰণস্বৰূপে, তেল পেৰা কাম কৰা লোকসকলক তেলেপীয়া বুলি কোৱা হয় (বৃত্তিমূলক), নাও নিৰ্মাণ কৰাসকলক নাওশলীয়া বুলি কোৱা হয় (বৃত্তিমূলক), চিকৰি আৰু গনতা গুণবাচক খেল (গুণবাচক), আৰু ডিমাউগুৰীয়া ও মাজুলী গঞা স্থানবাচক খেল (স্থানবাচক)।