আৰ্হি প্ৰশ্ন

(ক) অতি চমু প্ৰশ্ন (প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰ মূল্যাংক- ১)

১। ‘উভতি নহাৰ কবিতা’ পাঠটি ক’ৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰা হৈছে?
উত্তৰঃ ‘উভতি নহাৰ কবিতা’ পাঠটি ‘দলঙত তামীঘৰা’ কাব্য সংকলনৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰা হৈছে।

২। কোনখন পুথিৰ বাবে নৱকান্ত বৰুৱাই সাহিত্য অকাদেমি বঁটা লাভ কৰিছিল?
উত্তৰঃ নৱকান্ত বৰুৱাই ‘ককাদেউতাৰ হাড়’ উপন্যাসখনৰ বাবে সাহিত্য অকাদেমি বঁটা লাভ কৰিছিল।

৩। ৰোমাণ্টিক কবিতা আৰু আধুনিক কবিতাৰ এটি পাৰ্থক্য লিখা।
উত্তৰঃ ৰোমাণ্টিক কবিয়ে পুনৰজনমত বিশ্বাস কৰে, আনহাতে আধুনিক কবিয়ে ভাবে যে এই পৃথিৱীৰ পৰা এবাৰ গুচি গ’লে মানুহ পুনৰ উভতি আহিব নোৱাৰে।

৪। ‘উভতি নহাৰ কবিতা’ কোন শ্ৰেণীৰ কবিতা?
উত্তৰঃ ‘উভতি নহাৰ কবিতা’ এক আধুনিক কবিতা শ্ৰেণীৰ অন্তৰ্গত।

৫। ‘তামীঘৰা’ শব্দটিৰ অৰ্থ লিখা।
উত্তৰঃ ‘তামীঘৰা’ শব্দটোৰ অৰ্থ হৈছে তম্বু।

(খ) চমু প্ৰশ্ন। (প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰ মূল্যাংক ২ অথবা ৩)

১। নৱকান্ত বৰুৱাৰ তিনিখন কবিতা পুথিৰ নাম লিখা।
উত্তৰঃ নৱকান্ত বৰুৱাৰ তিনিখন কবিতা পুথিৰ নাম হ’ল:
‘হে অৰণ্য হে মহানগৰ’
‘এটি দুটি এঘাৰটি তৰা’
‘ৰাৱণ’

২। নৱকান্ত বৰুৱাই ৰচনা কৰা দুখন উপন্যাসৰ নাম লিখা।
উত্তৰঃ নৱকান্ত বৰুৱাই ৰচনা কৰা দুখন উপন্যাসৰ নাম হ’ল:
‘কপিলীপৰীয়া সাধু’
‘ককাদেউতাৰ হাড়’

৩। নৱকান্ত বৰুৱাই শিশু আৰু চেমনীয়াৰ উপযোগীকৈ ৰচনা কৰা দুখন গ্ৰন্থৰ নাম লিখা।
উত্তৰঃ নৱকান্ত বৰুৱাই শিশু আৰু চেমনীয়াৰ উপযোগীকৈ ৰচনা কৰা দুখন গ্ৰন্থৰ নাম হ’ল:
‘আখৰৰ জখলা’
‘শিয়ালী পালেগৈ ৰতনপুৰ’

৪। কবিৰ বাবে জীয়াই থকাৰ মন্ত্ৰ কি? ‘জীয়াই থকাৰ ধেমালিটো’ কবিয়ে কেইবাৰ খেলিছে?
উত্তৰঃ কবিৰ বাবে জীয়াই থকাৰ মন্ত্ৰ হৈছে ‘যন্ত্রণা’। কবিয়ে জীয়াই থকাৰ এই ধেমালিটো এবাৰেই খেলিছে বুলি কৈছে।

৫। কবিৰ মতে পৃথিৱীলৈ ‘নতুন মানুহ’ আহিলে কি পৰিৱৰ্তন হ’ব।
উত্তৰঃ কবিৰ মতে পৃথিৱীলৈ নতুন মানুহ আহিলে তেওঁলোকে নতুন চিন্তা, নতুন ধ্যান-ধাৰণাৰ প্ৰকাশ ঘটাব। তেওঁলোকৰ সুৰত নতুন বীণা বাজিব। তেওঁলোকৰ দিনটোও নতুন দিন হ’ব।

(গ) দীঘল প্ৰশ্ন। (প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰ মূল্যাংক ৪ অথবা ৫)

১। কবিয়ে কিয় পৃথিৱীলৈ উভতি নাহে বুলি ভাবিছে, বুজাই লিখা।
উত্তৰঃ কবিয়ে বিশ্বাস কৰে যে এই পৃথিৱীৰ পৰা এবাৰ গুচি গ’লে পুনৰ উভতি অহাৰ কথা নাই। তেওঁ কয় যে তেওঁ জীয়াই থকাৰ ধেমালিটো এবাৰেই খেলি গ’ল। তেওঁৰ মতে, তেওঁৰ পিছত যিসকল এই পৃথিৱীলৈ আহিব, তেওঁলোক হ’ব নতুন মানুহ আৰু তেওঁলোকৰ দিনো হ’ব নতুন দিন। সেয়েহে, তেওঁৰ তাত কোনো চিন নাথাকিব। ইয়াৰ জৰিয়তে কবিয়ে আধুনিক কবিসকলৰ চিন্তা প্ৰকাশ কৰিছে যে জীৱন ক্ষণস্থায়ী আৰু ইয়াৰ কোনো পুনৰাবৃত্তি নাই।

২। “উভতি নহাৰ কবিতা’টিৰ মূলভাব লিখা।
উত্তৰঃ ‘উভতি নহাৰ কবিতা’ৰ মূলভাৱ হৈছে আধুনিক মনৰ চিন্তা। কবিয়ে এই কবিতাৰ জৰিয়তে জীৱন আৰু মৃত্যুৰ বিষয়ে তেওঁৰ নিজস্ব ধাৰণা প্ৰকাশ কৰিছে। তেওঁ বিশ্বাস কৰে যে এই পৃথিৱীত তেওঁ এবাৰেই আহিছে আৰু পুনৰ উভতি নাহে। তেওঁ এই পৃথিৱীখনক ভাল পায়, কিন্তু জীৱনৰ যন্ত্ৰণাক তেওঁ জীয়াই থকাৰ মন্ত্ৰ হিচাপে গ্ৰহণ কৰিছে। তেওঁৰ মতে, তেওঁৰ পিছত অহা নতুন মানুহৰ সুৰত নতুন বীণা বাজিব আৰু তেওঁৰ কোনো চিন নাথাকিব। ইয়াৰ জৰিয়তে কবিয়ে জীৱনৰ ক্ষণস্থায়ীতা আৰু হেৰাই যোৱাৰ দুখৰ মাজতো এক শান্তি অনুভৱ কৰিছে।

৩। কবিয়ে নতুন দিনত তেওঁৰ একো চিন নাথাকিব বুলি কিয় ভাবিছে, বুজাই লিখা।
উত্তৰঃ কবিয়ে নতুন দিনত তেওঁৰ কোনো চিন নাথাকিব বুলি ভাবিছে কাৰণ তেওঁৰ মতে জীৱন এটা ধেমালিৰ দৰে যি এবাৰেই খেলা হয়। তেওঁৰ পিছত যিসকল নতুন মানুহ আহিব, তেওঁলোকৰ চিন্তা, ধ্যান-ধাৰণা, আৰু কাম-কাজ নতুন হ’ব। তেওঁৰ মৃত্যুৰ পিছত তেওঁৰ কোনো কাম, কোনো সৃষ্টি বা কোনো স্মৃতিচিহ্ন জীয়াই নাথাকিব বুলি তেওঁ ভাবিছে। তেওঁ যি বকুল ফুল বুটলিছিল, তেওঁ যোৱাৰ পিছত সেই বকুল আন কোনোবাই বুটলিব। ইয়াৰ দ্বাৰা তেওঁ বুজাইছে যে সময়ৰ লগে লগে সকলোবোৰ পুৰণি হৈ যায় আৰু নতুনৰ আগমন হয়।

৪। ‘উভতি নহাৰ কবিতা’ত পৃথিৱীৰ প্ৰতি কবিৰ ভালপোৱা কেনেদৰে প্ৰকাশ পাইছে বুজাই লিখা।
উত্তৰঃ ‘উভতি নহাৰ কবিতা’ত কবিয়ে পৃথিৱীৰ প্ৰতি তেওঁৰ গভীৰ ভালপোৱা প্ৰকাশ কৰিছে। তেওঁ কৈছে যে তেওঁ এই পৃথিৱীখনক ভাল পাই গ’ল। এই ভালপোৱা তেওঁ বিভিন্ন ভাৱেৰে আৰু কেইবাবাৰো কৈছে। তেওঁ আলিৰ কাষত থকা জাবৰৰ পৰা এপাহ বকুল ফুল এবাৰেই তুলি লৈছিল, যিটো তেওঁৰ পৃথিৱীৰ প্ৰতি থকা ভালপোৱাৰ এক প্ৰতীক। যদিও তেওঁ কয় যে তেওঁ পুনৰ উভতি নাহে, তথাপিও তেওঁ শেষত আকৌ এবাৰ স্বীকাৰ কৰিছে যে তেওঁ পৃথিৱীক ভাল পায়।

৫। প্রসংগ সংগতি দর্শাই ব্যাখ্যা কৰা।

(ক) যন্ত্রণা মোৰ জীয়াৰ মন্ত্ৰ সেই মন্ত্ৰকে গালোঁ জীয়াই থকাৰ ধেমালিটো মই এবাৰেই খেলি গ’লোঁ।
উত্তৰঃ এই উক্তিটোৰ জৰিয়তে কবিয়ে তেওঁৰ জীৱনৰ যন্ত্ৰণাক এক ইতিবাচক দৃষ্টিকোণেৰে বৰ্ণনা কৰিছে। তেওঁৰ বাবে জীৱনৰ দুখ-কষ্টই হৈছে জীয়াই থকাৰ মন্ত্ৰ। এই যন্ত্ৰণাৰ পৰাই তেওঁ শক্তি লাভ কৰিছে আৰু জীৱনৰ যুদ্ধ চলাইছে। তেওঁ জীৱনটোক এটা ধেমালি বুলি কৈছে, যিটো তেওঁ এবাৰেই খেলি গৈছে, যাৰ কোনো পুনৰাবৃত্তি নাই।

(খ) কোনোবা আহিব মোৰ দৰে কোনো দিনা? মোৰ সুৰতে বাজিব নতুন বীণা? ওহোঁ সেয়া হ’ব নতুন মানুহ সেই দিনো হ’ব নতুন দিন মোৰ তাত একো নাথাকে চিন।
উত্তৰঃ এই কবিতাফাকিয়ে আধুনিক কবিৰ চিন্তা প্ৰকাশ কৰিছে যে জীৱন ক্ষণস্থায়ী আৰু ইয়াৰ কোনো পুনৰাবৃত্তি নাই। কবিয়ে ভাবিছে যে তেওঁৰ দৰে আন কোনোবা আহিব নে নাই বা তেওঁৰ সুৰত নতুন বীণা বাজিব নে নাই। কিন্তু তেওঁ নিজকে উত্তৰ দিছে যে নতুন দিনত যিসকল আহিব, তেওঁলোক নতুন মানুহ হ’ব আৰু তেওঁলোকৰ দিনো নতুন হ’ব। তেওঁৰ পিছত তেওঁৰ কোনো স্মৃতিচিহ্ন নাথাকিব। ইয়াৰ জৰিয়তে কবিয়ে জীৱনৰ অস্থায়ীত্ব আৰু ভৱিষ্যতৰ নতুনত্বৰ বিষয়ে প্ৰকাশ কৰিছে।